Mijn zoektocht, deel 10: Toch ben ik altijd sterk geweest krachtig vanuit mijn mooie persoonlijkheid. ♡

Mijn zoektocht,
deel 10:
Toch ben ik altijd sterk geweest
krachtig vanuit mijn mooie persoonlijkheid

De dingen die ik in mijn leven heb mee gemaakt waren niet altijd makkelijk en leuk, het bracht veel zorgen en angsten met zich mee, het heeft me voor een deel gevormd, maar het heeft me ook kracht gegeven en nog sterker gemaakt. Want zelfs de mindere, moeilijke en verdrietige momenten in het leven kunnen mooie dingen met je doen en veel kracht geven.

Opvoeding, omgeving, sfeer, situaties, de mensen om je heen, ervaringen en alle dingen die je in je leven tegen komt vormen je deels en speelt een rol in hoe je doet en wie je bent en het andere deel heb je al binnen in je wat maakt zoals jij bent.
Een prachtige vlinder die altijd in je zit.

Ik merk dat ik steeds meer ruimte en rust krijg om terug te kijken naar de jaren die al achter me liggen. De emotie toe te laten die verstopt zat, dingen te  verwerken, mijn hart te volgen en mezelf te kunnen zijn.
Ben zelf sterk en krachtig vanuit mijn mooie persoonlijkheid.
Mijn overlevingskracht hielp mij staande te blijven, ik ben een sterke vrouw die veel aan kan en altijd sterk is,
krachtig zijn hoort bij mij
de prachtige vlinder die in me zit.

Mijn depressie heeft er voor gezorgd dat ik nu echt kan zijn wie ik ben en mijn hart voor altijd volgen kan.
Mijn depressie heeft er voor gezorgd dat mijn vlinder uit de cocon gekomen is en nu zijn prachtige vleugels kan laten zien, wijd open slaat, mijn unieke ik toont.

Ze zeggen dat je als kind een veilige en warme basis nodig hebt om kind te kunnen zijn en om jezelf te kunnen ontwikkelen, je hebt het nodig om liefde te voelen  zodat je kan bloeien en je zelf liefde kan geven als je begrijpt waarvoor het bedoel is.
Maar ook om sterk te leren zijn vanuit puur je eigen ik en niet alleen maar vanuit de overlevingkracht of achter je masker leeft, je instaat bent om te bepalen wanneer je die dingen inzet om jezelf te ondersteunen in het leven dat je leeft, om open durven te zijn en goed voor jezelf te zorgen, om te houden van de persoon zoals je bent.
Ik kom er achter dat ik eigenlijk altijd sterk ben geweest vanuit puur mijn eigen ik.
Mijn kracht heeft mij gemaakt tot wie ik ben.

Als kind heb ik een fijne tijd gehad, opgegroeid met mijn vader, moeder en zusje.
Een fijne kindertijd gehad met liefde en warmte.
Lieve opa's en oma's, fijne familie en vrienden.
We gingen er altijd in de vrije tijd op uit, naar dierentuinen, kinderboerderijen, speeltuinen, pretparken, museums, dagje strand of dagje bos als we vakantie hadden of in de weekenden namen onze ouders ons overal mee naar toe, ik realiseer me nu pas echt goed dat we het geluk hadden dat we dat konden doen, dankbaar voor.
Een fijne leuke slaapkamer om in te spelen en te slapen, om me in terug te trekken echt een plekje voor mezelf gehad.
Ik heb in mijn kindertijd altijd heel fijn de feestdagen gevierd, met familie en veel gezelligheid.
Later toen ik en mijn zusje wat ouder waren gingen we in de zomer altijd drie weken op vakantie, Frankrijk en Italië hebben we veel mooie plekken gezien en leuke dingen beleefd, veel mooie herinneringen aan.
Met onze verjaardagen was het altijd echt feest, papa bakte zelf een taart en sochtends als ik dan naar beneden kwam waren er overal slingers opgehangen door mam. Als ik foto's van vroeger terug kijk krijg ik een lach terug op mijn gezicht.
Liefde, plezier en warmte heb ik altijd echt gekend en gevoeld.
Ik ben dankbaar dat ik altijd fijne vriendjes en vriendinnetjes om mij heen had.
Ben dankbaar voor de fijne kindertijd die mijn ouders mij hebben kunnen geven,
 niks tekort geschoten en heb mezelf goed kunnen ontwikkelen, heb kind kunnen zijn en kunnen bloeien.
Ik heb een kracht in mezelf ontwikkelend die mij altijd sterk zal maken voor alles wat er nog aan zat te komen in het leven.

Toen ik naar de middelbare school ging werd het thuis onrustiger, er was veel ruzie en weinig gezelligheid.
We konden als gezin niet omgaan met de belemmeringen die me zusje heeft en daar ontstond veel wrijving door.
Mijn zusje kreeg te horen dat ze asperge (autisme) heeft.
Vooral mijn vader en mijn zusje hadden veel ruzie, en mijn moeder ging in die tijd heel veel werken om maar niet thuis te hoeven zijn.
Het was gewoon geen fijne sfeer thuis, en het liefst was ik heel veel weg, ik vluchten bij elke ruzie, was niet graag meer thuis.
Voelde mij schuldig dat ik er niet kon zijn voor mijn zusje, maar de ruzies slokte me op en blokkeerde mijn gevoel, ik kon er niet mee om gaan.
  Het is niet leuk wat we als gezin hebben mee gemaakt, en het heeft littekens achter gelaten, alle zorgen en angsten en alle nare situatiies zal ik altijd in mij bij me dragen. Maar het heeft me nog sterker gemaakt en ik ben dankbaar voor dat we er nog allemaal zijn en ik hou ziels veel van mijn familie, zij betekenen alles voor mij.

Een heel belangrijk ding heb ik wel altijd gevoeld, er was onvoorwaardelijke liefde en mijn ouders bleven altijd klaar staan voor mij hoe moeilijk de situatie thuis ook was.
Als er rust in huis was konden we allemaal even opladen en probeerde we het leukste er van te maken, maar zo gauw er weer onrust kwam vluchten ik weg.

Zelf was ik niet altijd de makkelijkste, kon soms woeden uitbarstingen hebben en kon soms heel boos worden om alles wat er thuis gebeurde.
Ik was heel veel bij vrienden, feesten elk weekend, had altijd vriendjes om mij heen, een super leuke studententijd gehad maar het was ook een vlucht om niet met me gedachten bij wat er thuis gebeurde te zijn.
Er begon bij mij steeds meer verantwoordelijkheidsgevoel op te spelen, ik hoopte maar als ik mij sterk hield en voor iedereen zorgde dat het goed zou gaan en rustig zou blijven.
Ik cijferde mezelf weg en vond het niet belangrijk om mijn gevoel meer te uitten er was al te veel zorgen en dingen waar we ons druk om maakte.
Ik lachde en was positief maar van binnen schuilde veel angst en verdriet.

Tussen alle onrust door kreeg ik toen ik 17 jaar was te horen dat ik een progressieve oogziekte heb en mijn centrale gezichtsvermogen steeds verder achteruit zal gaan.
In die tijd wilde ik alles zelf doen en niemand hoefde mij te helpen, wilde niemand tot last zijn. Dus ik zei " laat me maar ik red mezelf wel en stopte mijn belemmering weg".
Ik ben sterk maar was jaren lang vergeten om aan mezelf te denken, stopte mijn eigen emotie weg want er was al genoeg aan de hand, ik zette mijn masker op en zo hield ik mezelf staande in de onrustige periode thuis.
Ik had mijn overlevingskracht nodig om door te gaan.

We bleven met zijn alle sterk en ondanks alle en vele ruzies sloegen we er ons doorheen.
Toen ik ongeveer 18 was heb ik besloten om uit huis te gaan, ik wilde rust en kon het thuis even niet meer aan, ik had ruimte nodig voor mezelf.
Mijn ouders gingen uit eindelijk scheiden en mijn zusje ging ook verhuizen.
Er kwam iets meer rust, de ruzies werden minder, maar de zorgen en angsten blijven mij tot de dag van vandaag volgen.

Ik heb heel lang niet durven te uiten wat er bij ons thuis speelde, wilde niet het gevoel geven dat er iemand schuldig was aan alle ruzies, wilde niet dat mensen raar zouden denken over ons of dingen gingen invullen wat niet klopt.
 Durf er nu open over te praten. Ik heb geleerd dat ik me er niet voor hoef te schamen of er voor hoef weg te duiken.
Onrust in de thuissituatie gebeurd veel meer dan je denkt helaas, het is niet niks.. durf er over te praten en niet te verbergen wat er speelt.

Het helpt mij om er over te praten en de situatie er te laten zijn. Het is niemands schuld dat de dingen gebeurd zijn zoals ze zijn gebeurd. Het was alle situaties bij elkaar die de onrust deed veroorzaken.
Het was geen leuke tijd, maar ga het verwerken en geef het een goed plekje in me hart.
De zorgen zullen blijven, en er zullen af en toe nog situaties door mijn hoofd heen spoken, ik draag het mee in mijn hart en laat ook de nare gebeurtenissen die ik heb mee gemaakt kracht in mij toveren.
Toch ben ik altijd sterk geweest krachtig vanuit mijn mooie persoonlijkheid.

Ik ben zo dankbaar voor het leven dat ik leef en alle mensen om mij heen waar ik ziels veel om geef.
Kwetsbaarheid is de kracht die mij uniek maakt.
 Ik accepteer mezelf en al mijn buien, mijn emotie mag er zijn, ik ben zoals ik ben en daar ben ik trots op, ik hou van mezelf.

Reacties

Populaire posts