Mijn zoektocht, deel 11: mijn depressie is voorbij, ik straal.♡

Mijn zoektocht,
deel 11: mijn depressie is voorbij,  ik straal.♡

Ik kan vanaf vandaag wel echt zeggen "Mijn depressie is voorbij" , ik ga nu beginnen met me herstel na een donkere tijd. Ik voel de zon weer stralen door mijn hele lijf, ik heb mijn masker af kunnen zetten, ik ben er klaar voor om nu echt mezelf te kunnen zijn.
Ik heb mijn unieke ik gevonden, ik ga de zoektocht verder met mijn unieke ik,
de zoektocht in het leven dat ik leef.

Tussen de hulp en de gesprekken door die ik heb vanuit Pro Persona, mijn werk,
1 op 1 training, Visio en naast alle lieve warme ondersteuning van familie en vrienden ben ik zelf mijn eigen "therapie" gestart. Ik ben een zoektocht begonnen naar mijn unieke ik en kom elke dag een stapje dichter bij mezelf te staan.
Ik heb het nodig om er achter te komen wie ik echt ben, dichter bij mezelf te komen, de dingen die ik heb mee gemaakt in me leven echt een warm plekje te kunnen geven, mijn masker af te zetten, mezelf te accepteren en van mezelf te gaan houden, 
ik heb dat allemaal nodig om gelukkig te zijn en mijn hart te kunnen volgen.
Niet meer te vluchten voor wat ik voel en voor wie ik echt ben.

September 2018 kwam ik in mijn depressie terecht, na jaren lang een masker op gedragen te hebben en in mijn overlevingkracht geleefd heb, jaren lang dipjes gehad en nooit gelukkig kunnen zijn met wie ik ben, mezelf uitgeput en overvraagd, heel onzeker en een laag zelfbeeld, mezelf altijd tot last hebben gevonden en nooit kunnen houden van mezelf.
Deze donkere periode van mijn leven heb ik nodig gehad om verder te komen.

 Het rupsjes wat zich in een cocon heeft gevormd en zich opsloot om maar niet te hoeven voelen wat er echt gebeurde en om maar te doen alsof er niks aan de hand was, ik vluchten, maar dat had ik toen nodig uit bescherming voor mezelf.
Wat er in de cocon gebeurde is magische, een prachtig mooi proces ik heb door de jaren heen geleerd om sterk te worden vanuit mezelf. Ik heb ervaren dat ik er voor wil vechten en er voor wil gaan, dat ik wil gaan voelen door mijn hele lijf dat ik prachtig ben zoals ik ben en ik het waard ben om te bestaan,
ik ga voelen waar mijn passie ligt, en dat mijn kracht zit in mijn gevoeligheid, ik ga nu ervaren, voelen en beseffen wat mijn doel in mijn leven is.
De vlinder die opgesloten zat in de cocon kwam in een zware en moeilijk gevecht, de maanden oktober, november, december en januari waren donker maar begin februari kwam er licht.
Ik heb me sterk gemaakt om uit de cocon te komen, het muurtje om mij heen af gebroken, mijn masker af kunnen zetten.
Er kwamen steeds meer zonnestralen binnen en voelde steeds meer wie ik ben.
Het is zover het moment kwam daar dat de cocon helemaal open brak, ik sla mijn vleugels uit en ben geworden wie  ik echt ben, die mooie sterke krachtige vlinder die altijd in mij gezeten heeft, heeft zich kunnen ontpoppen tot haar unieke ik.
Ik ben Miranda.

Ik ben er nog lang niet..maarja wanneer ben je er eigenlijk wel? Volgens mij is het hele leven dat ik leef een zoektocht alleen nu kan ik verder de weg bewandelen met mijn unieke ik, eigenlijk heel mooi.
Ik zal nooit uitgeleerd zijn, altijd nieuwe dingen ontdekken, meemaken, voelen en ervaren,
hobbels tegen komen en diepe dalen, maar ook bergen beklimmen en toppen bereiken, de zon zien schijnen, en de regen over mij heen voelen.
Ik word er alleen nu steeds meer bewust van wat ik voel en waarom de dingen mij raken zoals ze met mij doen.
Ik merk hoe opener ik word hoe meer licht er voor mij komt.
Mijn leven blijft een prachtige zoektocht zolang ik in dit leven leef.
Ik voel me sinds ik mijn masker af heb kunnen zetten vrijer, gelukkiger en het maakt mijn leven iets minder zwaar,
ik ben nu de zoektocht van mezelf aan het bewandelen samen met mijn unieke ik.
Ik geloof er in dat zo elke keer je fases door gaat waarin je de enne tocht bewandeld hebt en een nieuwe weer begint, het is maar net wat er op je pad komt en hoe je dat pad af legt.

Het is niet makkelijk, maarja niemand heeft ook gezegd dat het leven makkelijk is. Er zijn vele uitdagingen en hobbels die je in het leven tegen komt. Het is de manier waarop je de weg bewandeld, hoe je de tocht ervaart en mee om gaat, hoe licht of zwaar het aan voelt, of je een masker draagt, de enne tocht vanuit je overlevingskracht leeft, jezelf beschermt, jezelf durft en kan zijn, wat je allemaal bij je draagt en aan kan.
Er is niks beter of fout, het is goed zoals iemand het doet en zoals je bent.
Ieder is Uniek en maakt de zoektocht in het leven op een eigen manier mee, een manier dat bij jou past en voor jou oké voelt.
De mensen die dicht bij je staan of dat er nu 2 of 10 zijn maakt niet uit zij zijn er voor je en volgen je mee op je pad  maar jij beslist zelf de weg die voor jou goed voelt, volg je hart en durf te zijn wie jij bent, jij bent het waard en prachtig zoals jij bent.

Reacties

Populaire posts