Mijn zoektocht, deel 8: eigenlijk zie ik nog best goed ik mis alleen alle details. ♡

Mijn zoektocht,
deel 8: eigenlijk zie ik nog best goed ik mis alleen alle details.
♡
Ik vraag me soms wel eens af hoe ik de dingen doe zoals ik ze doe, soms vergeet ik gewoon dat ik zeer slechtziend ben.
Het is gewoon niet uit te leggen als je slechtziend bent hoe dat is en wat je nog wel en niet ziet.
Iedereen kijkt anders,
iedereen beleefd de dingen op een eigen manier,
iedereen volgt zijn eigen weg op een manier die het beste bij je past,
iedereen volgt zijn eigen hart,
 iedereen is uniek.
Je moet en je kan niet jezelf met andere vergelijken.
De enne slechtziende is de andere niet net als ieder persoon niet het zelfde is.
♡
Zo slecht zie ik eigenlijk niet,
ik mis alleen alle details en dat is soms best lastig. Maar ik ben ontzettend blij dat ik mij nog redelijk zelfstandig redden kan!
Dankbaar voor wie ik ben.
♡
Bij Stargardt is het centrale gezichtsvermogen aangetast,
de rest daarom heen kan iemand met stargardt nog redelijk waarnemen tot een bepaald percentage.
Mijn percentage van zicht is vijf procent, het maakt het leven niet altijd even makkelijk maar ik red me er gelukkig met wat aanpassingen hier en daar goed mee en sinds dat ik twee weken geleden mijn masker afgezet heb maak ik het mezelf alleen maar makkelijker en fijner,
ik kan nu zijn wie ik echt ben en ja daar hoort ook mijn visuele belemmering en mijn depressie bij, maar dat maakt niet uit ik ben goed zoals ik ben.
 Ik begin al een klein beetje van mezelf te houden. ♡♡♡
♡
Tuurlijk ben ik er soms erg verdrietig om en tuurlijk baal ik er soms van dat ik deze ziekte heb, al die emoties mogen er ook zijn nu. Maar kan er ook af en toe wel om lachen hoe mijn ogen mij voor de gek houden. Maar mijn belemmeringen maken mij ook ijzer sterk, het geeft mij kracht.
Ik heb mijn ware ik ontmoet en ga mezelf steeds beter leren kennen, kom steeds dichter bij mezelf te staan, ik ga worden wie ik ben.
Mijn mooie vlinder heeft zich ontpopt en kan nu laten zien hoe mooi ik ben.
♡
Ben jij nou een vrouw of een man... uumm ik kan het niet goed zien. Oh wacht je komt steeds dichter bij mij.. ja nu zie ik het denk ik wel je bent een jonge vrouw toch?
Ik zie alleen de lijnen van je lichaam, ik kan soms nog net zien of je lang of kort haar hebt of dat je lang of klein bent maar verder ben je een wazig vlek voor mij tot dat je recht voor mij staat en ik je nu nog gelukkig zien kan doordat ik van heel dicht bij nog langs mijn wazige vlek kan kijken omdat van dicht bij het centrale gezichtsveld heel klein is en ik er langs kan kijken... maar voor hoelang weet ik niet en zo gauw het gene of iemand iets verder van mij vandaan is valt het in een wazigheid weg.
♡
Ben jij mooi en zie je er goed uit,
hoe zie jij er uit vandaag.
Lach je nu naar mij,
kijk je boos,
ben je verdrietig of laat je nou een traan over je wang gaan.
Knipoog je of flirt je naar mij, heb je jou ogen open of dicht
of trek je nou een gek gezicht naar mij..doe maar lekker ik zie het toch niet. Ik heb geen idee hoe je naar mij kijkt ik zie de tekening van je gezicht niet meer het is verdwenen in een wazige gat, ik zie alleen maar een ronde wazige vlek wat misschien op een gezicht lijken kan.
Kom eens heel dicht bij me staan want dan kan  ik zien hoe je kijkt naar mij en hoe je je voelt vandaag, dan kan ik fijner met je in gesprek zijn zonder dat het te vermoeiend voor mijn ogen word.
Mijn zicht is dan wel waardeloos maar ik kan heel goed van binnen aan voelen hoe je kijkt en wat je stemming is, mijn gevoel ontwikkeld zich steeds beter, omdat ik steeds dichter bij mezelf kom te staan en leer te voelen wat mijn hart zegt.
 Ik voel goed aan wat de sfeer om mij heen is.
Ik voel van binnen vaak wel wat de energie is tussen mij en diegene waarmee ik praat,
ik voel goed of je tegen mij staat te liegen of  oprecht eerlijk bent.
Ik voel goed aan of je huilt of dat je blij bent, meestal voel ik het goed aan wat er om mij heen gebeurd.
Soms heb ik het mis en zit ik er helemaal naast, dan laat mijn gevoel en mijn zicht mij eventjes helemaal alleen.
Maar dan moet ik er ook wel weer om lachen want dan komen er soms de grappigste dingen ter sprake en kan ik even om mijn visuele belemmering lachen.
♡
Eigenlijk speel ik de hele dag door raadspelletjes,
ik zie ik zie wat jij niet ziet.
Ik liep van de week over straat en zag opeens in de verte wat bewegen.. tjah wat zal het zijn...
Ik begon een raadspelletje te spelen, zou het een konijn zijn (mwah, nee daarvoor is die te groot denk ik), misschien een hond (zou kunnen maar in zo verre ik het kan zien loopt er geen baasje), of is het een kat.
Is het wel een dier, het beweegt wel..en voor een persoon is het weer te klein. Ik kom steeds dichter bij wat zou het nou zijn ik ben er bijna zodat ik eindelijk kan zien wat het is. Nog een stapje dichter bij... nu kan ik het zien het is een kat.
Visueel kan ik als het verder dan 1 meter van mij vandaan is niet meer goed zien, alle details vallen weg in mijn wazige vlek.
Gelukkig kan ik heel goed compenseren en raden,
en raad ik meestal goed, maar visueel weet ik pas zeker als ik er voor sta om te weten of mijn antwoord klopt.
Op een feestje of ergens anders waar veel mensen bij elkaar zijn moet ik echt moeite doen om mijn eigen vriend te vinden en oppassen dat ik niet de verkeerde een kus geef, dat is gelukkig nog nooit gebeurd want ik heb zo mijn truckjes om iemand te herkennen.
♡
Gelukkig kan ik mij nog redelijk redden met wat aanpassingen hier en daar.
Ben vaak wel snel moe omdat al die raadpelletjes die ik de hele dag speel veel energie van mij vragen, heb het nodig om op tijd te rusten en mijn grenzen aan te geven om mezelf niet telkens uit te putten.
♡
Ik zie niet heel slecht,
mis alleen alle details,
best lastig soms.
Met mijn gevoel bekijk ik de details die ik visueel mis,
 ik volg mijn hart,
 ik ben krachtig en ijzer sterk.
Het muurtje om mij heen is weg ik ga nu ECHT mezelf zijn,
heb het alleen nog nodig om wat puin op te ruimen.
Maar ik ga er zeker komen,
vanaf nu volg ik mijn hart.
♡